Orhun Çevik

Berrak, kül, gamsız ve sapsarı

Kursağımda kaldı,

Sürüsü kurduna teslim olmuş çobanın haykırışları,

Çekin kılıçları, kırın kirişleri.

Biraz mahzun çizdik ...

Bir gün Rabbim seni ikna etti bordo bir ruj sürmeye.

Dudağının kenarından taşırmamak suretiyle,

O gün bittik.

bir gün sen musluktan su içmeye karar verdin...

Bu böyle olmaz.

Nefesim kesiliyor. Boğazım düğümleniyor. Kendi enkazından sağ ama salim olmadan çıkan karıncalar gibiyim. Sanki evimi yıkmışlar, her şeyimi ...