R.Pala
@r_okur
Hayatla başa çıkabilmenin tek yolu yazmaktır. Yazmak ise ancak okumakla mümkündür.
ben bir keman sesiyim
zamansız mekânsız çınlayan kulaklarda
ben bir gitar teliyim
yersiz yurtsuz gönüllerde titreşen
ve ben bir ney ağıtıyım
ağrılı ruhl...
Şubat kadar soğuk,
Şubat kadar kırılganım şimdi.
Öyle yaralarla dolu ki kalbim,
Yastığım düşman bu gece bana.
Saatleri sayarak tamamladım günü.
İstemsiz...
Büyük bir titizlikle katladığı kağıdı zarfa zarar vermeden yerleştirdi. Zarfın içine bir tutam lavanta atmayı unutmadı. Son işlemleri yaparak çantasına aynı ...
Gölgelere sığınacak kadar üşüdüm bugün.
Ateşten gözlerini terk ettiğim gece,
Ezberledim dünya yolunun soluklarını.
Benimki habersizden gelen bir posta kuş...
Avucum kadar yüreğime sığmayan hislerim var.
Bir akşam serinliğinde haykırabilirim gökkubbeye
Sözcüklerimi anlamsız bulanlar olacak
İşlemeyecek hiçbir zih...
Bir rüzgarla uyandı ömrümün yılgın anıları,
Bitti diyeceğim bitmiyor,
Geçti diyeceğim geçmiyor.
Bir siyah gül kadar imkansız bu haykırışın susturulması.
...
Bir umursamayış alt üst eder miydi bedenimi?
Bir bakışı bile esirgemek, esir eder miydi beni beynimin duvarlarına?
Umudum ve tükenişim kördüğüm olduğunda d...
Ben şimdi sonsuz aynalar içinde ayna gibiyim.
Özgürlük esir benim ülkemde
Çocukların biçimsiz gülüşü ayakta tutuyor yalnızca şehirlerimi.
Sarı, siyah, kum...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok