Kendisine bir ev verilmeyen evsiz gibi hissediyordum. Bana ait bir ev yoktu ama tüm yeryüzü benimdi sanki. Her boş bank, her park benimdi ama ben benim değil...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
Kendisine bir ev verilmeyen evsiz gibi hissediyordum. Bana ait bir ev yoktu ama tüm yeryüzü benimdi sanki. Her boş bank, her park benimdi ama ben benim değil...
Ezber (Madımak anısına)
Bir yangın ki bu, ateşi fikirden
Rüzgarı öfkeden
Öfke ya, neye öfke?
Düşünceye, coğrafyaya, kadere
Aynılığa, katıya öfke
Gerçeğe, doğruya, akıla öfke
...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok