şale köse

soğuk bir akşam üstünde

başta yanlıştım

her yer kararırken

ben o SARE çocuğu özledim...

Bir sabah uyandığımda 

İzlerini sürüyorum

Bir güneş düşmüş 

Soluk içten kendini yakan 

Gözlerinin rengi bulutlara dönmeden

Seni bu deli zamanda arıyorum...

kimse tanımasın için onları
şairler kimi sözcüklerini yok ettiler
*
bütün öyküleri yazıp tüketti
bir kendi öyküsü kaldı dışarda
*
kuşluğun son kuşu çek...