Gidiyorum...
kimse bilmiyor ama ben hep gittim.
Yavaş yavaş,
önce ruhumun bir yerindeki nokta
sonra bulaş,
sonra hastalık.
Büyüdü ve çok büyüdü,
büyüy...
Bir gün öteye geçemeyecek ağıtların arasında, o yıkıntı. Sadece bir saniyenin verdiği asırların büyük ısdırabından öteye geçemeyecek bir hayat. Sonra yemekle...
Hey kimsin, hey çok az önceki, sen kimdin?
Bir dokunuş bir beton.
Hey sen kendin,
Kendin mi?
Kendi olmayan her şeylik, hiçbir şeylik.
Değersizlik ve diğ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok