Mecalim azdan az.
Mevsimlerin kokusunu artık duymuyorum.
Yıldızlara tutunmayı bıraktım.
Doğru düzgün hayal bile kurmuyorum.
İçimde çok şey vardı ama gözü...
Kitabımda yazmayan ne varsa onu okumuş insanlar hep.
Elimin tersiyle göçtüler uzaklarıma ve kulaklarım düşmedi tuzaklarına.
İpler ağır.
İki ucun arasında kollarım.
Zora girdim ama zora sokmadım.
Ateş olsam da yakmadım kimseyi.
İnce düşünceme sağlık.
Zekâmın sadakatine aşığım.
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok