sabah
ilk kuru ışıkla, yüzünde boğuk tebessümün
birkaç ses, damla damla
buğulu camlar, esrik ezan iniltileri
takip edilen tavşanlar ve sen
sen yağmursun...
-bu nehrin suyundan içen gölgeler dünyada yaşamış oldukları geçmiş fâni hayatlarına dair her şeyi unuturlar.-
attığım her adım daha da büyütüyor dünyayı
dü...
sensiz yaşamayı bilmiyorum
sensiz yaşayamıyorum, o halde birlikte yaşayalım. görmüyor musun? delirmiş aşıklarız.
bu sevgi değil, anlamıyorsun. bu sevgi de...
gece düştüğü gibi basit bir kimyasal bileşen edasıyla ruhumu kamçıla
ruhumdaki zehir yüzümüze aksın
dudaklarımızdan çıksın -öpbeni-
eksik sen ve karanlık...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok