Seda Nur Polat

bir kitabı da sevebilirsin,

bir romanı da, şiiri de.

ne mutludur ki

sevmesini bilene,

hissettirene,

varlığıyla yetinebilene..

teşekkür bir sanattır,

sanatçısıysa şükredeni.

görmek bir sanattır,

bakmasını bilen'e

ve sevmek, en derinidir -

sanatın.

sevmesini bilen'e..

bu yorgun yolda öylece durdu,

baktı ve kayboldu.

bir iz bıraktı yaşamından geriye,

yalnızca hayatıydı bir film misali..

bir yere kaybolmadım,

ben yine aynı istasyondayım.

hem nerede, çalan o eski şarkılar?

bazı şeyler tam da şimdi

ol-

malı?

beklemeye ne lüzum var.

tutu'nurum' bazen,

sığınırım şiir kitabıma.

ve satırlara tutunurum

'ses'sizce, derinden..

koştur dur,

bulmak ve bulamamak yalnızca.

bir yakalarsan o an,

o an sanadır, sana, sonsuza kadar..

ve işte denk geldi kalpler,

yorgundu umutlar?

şimdi ...

hep böyle mi olur.

kalpte yaşananlar,

hangi an tercüme bulur?

"hangi dilde yazılmıştır,

ruha dokunanlar?"

ve ne tarihtir bilinmez,

üstünden bakılırsa -...

dökülen yapraklardan,

savrulan rüzgara.

bir yerlerde, hep bir yerlerdeyim.

inip çıkıyorum, saat kaça vurdu?

yorgunum şairim,

birikmiş üstüme onlarca an'...

bir kitapta,

bir vapurda,

bir insanda,

yine de sen beklersin..