Azahan Alkan
@sisypholimsi
ortada kalmış keşmekeş bir ilk çağ bozması filozofun kafatası
bir kadının bıraktığı izlenimi dahi olmayan boşluklar
hayatın kulaç atmaya cesaret dahi edemeyeceği müzmin yaratılışlar
kendimi eleştiriyor olmak çaresizlikle kendimi muhakemesi bile olmayacak derecede kendimi öldürüyor oluşum farkındalıklarımın arasında sadece yüzlercesinden ...
Üstümde büyükçe olmakla beraber büyük bir günah taşımak bir tırcıdan daha yorgun yapıyordu beni, kim bilebilirdi ki bir kadının sessizliğini üstünde hissetme...
bilemiyor ve bir o kadar da düşünülenlerin arasında başımı yukarıya doğru kaldırıp bulutların içerisinden süzülerek kocaman evrenin içerisinde kendimi arayış...
Neyiz ve nereden geldiğimizi bilmeden yaşayan ölüler topluluğunun
kısmi topluluğuna sesleniyorum. Bütün narsist benliğimle, içinde olan tüm hiçliğiyle
yok ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok