Yazmıyor ne kalem kağıda
Ne yüreğimden sayfalara
Bu sözcükler değil bunlar gözyaşı
Gülümsetmeyecek bu sefer
Acıtacak olanlardan
Kar yağar mı mayısta?
...
Ağır ağır uzaklaşıyordu
çölde ayak izleriyle
korkuyordum kaybolur da göremem
göremezsem susarım diye
Galiba
Susadım…
Fırtınalı bir dünyamda rastlaştık
Aklımda dönüp duran düşüncelerin
Tahammülünü edemezken senle doldum
Mutluluğun savaş kazandı dünyamda
Açılmış bir çiçe...
Ne başkaldırabiliyor
Ne de bir duvar misali sağlam…
o tokat öyle ağırdı ki
haddimi de biliyorum
çünkü denedim daha önceleri
kabullenemiyorum
bu pası ...
Ben nerede kaybettim kendimi
kimde ya da kiminle
bilemiyorum…
Kendime nasıl bu kadar uzak oldum
ve sevdiklerime,
Her birinde biraz mı kaldım
Yoksa kend...
Karanlık benim yalnız başımı alıp girdiğim aydınlığım…haykırışlarım
Ruhumun tüm çıplaklığıyla kirlerimden arındığım
kendi sesim…kahkahalarım
Gözyaşlarım
...
Birçok şarkı söylendi
ayrılığa haykıran
kurtarılmak isteyen biri
sözleri isyan eden
dinlerken son bölümleri
“Belki bir gün, belki bir daha,” diye
kurt...
Aşkı sevmeyene aşkı anlatamazsın, sevmeyene de tüm sözler yalan gelir inandıramazsın.
Uğraşma…
Mutsuz olan sen değil,
mutsuz eden içindekiler.
Sorun sen ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
