“anlamayacaksınız
o yüzden kendi cezamı kesip kendim çektim
şimdi ödeştik mi dersin? koca dünya
ben söyleyeyim mi? HAYIR
sadece kafama taktığın prangalar...
İkili masalara oturamadım bir süre
gözüm dalar, yaş akardı yerlere
daha sonra dörtlü masalara…
derken
masalara küstüm bir müddet
Ayakta durdum sonrala...
Ben sevdama seni örnek seçtim
Hislerimi senin bedeninle süsledim
Giderken köşeye bıraktın, “bittin”
Sevdam gerçek,
örneğim yanlıştı benim
Bir kayıp geceden daha seslenmek için
aldım elime kalemi
hasretin düşmüşken yatağımın sol yanına
hayaline uzanmamla yüzümde hissettiğim soğukluk birazd...
Bir bank kenarında
Ötedeki uzun yolu olan parka dalarken
Gölgeni izledim…
Seyre dalmışken seni
evinin önünde nöbet tutan köpeğin sesi ile irkildim birde...
açtım bu gece de,
yüreğimin derin sayfalarını
birkaç gözyaşı damlası bırakırken
beyaz sayfaların üzerine akan yaraya
içimde derin bir sızı,
tuz basmışç...
Şimdi geçtim şehrin en hüzünlü yolunu
Ardından bir dua
Üzerine rahmet diye
Seni orada yalnız bırakıp hatıralarınla devam ediyorum
Gidiyorum…
Fakat hep...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok