Yaşam güzel olsaydı keşke sözcüğü doğmazdı veya her yeniden doğma ihtimalinde başka bir dünya ummazdık; ama yine kısır döngüye sarıyor, o zaman yine başka bi...
Kendimizi arayıp da kendimizi bulamayışlarımız varoluş sancımız olmuş, nereye kadar sürecek bu fetişizm?
(Archieve again dinlerken kayboldum.)
Yaşam sanki suladıkça can vereceğini sandığım, sulamadıkça da biliyorum ki her türlü ölecek bir bitki gibi.
Başkalarının düşünceleri maskeli baloda giyilen bir kostüm, yüze takılan bir maske olmuş. Özümsenen, anlatılmaya çalışılan buysa edebiyat da artık elinizde, ...
Yaşam akışımızda kendi üzerimizde tahayyül ettiğimiz yol dünyanın şeklinin izlediği gibi kendi çemberimizin etrafında dönmekten bir farkı yok; hiçbir zaman k...
Çocukken bahçemize gittiğimizde esen rüzgârda ince gövdeli, ten gıdıklatan, uçlarıyla göğe yükselen boğazıma kadar gelen süpürge otlarının arasında delice rü...
Gün yakıcı, gece umut edici, serinletici...
Belki tam tersi, gün umut vadedici, gece o kadar donuk ki.
Bazen gündüzleri, geceler yer değiştirircesine öyle ...
Bir ürün ortaya koymak, bir şey yaratmak, yarattığını sanmak insanın öznelliğiyle ördüğü başarı (?) kavramını taçlandırıyor, insana yine suni bir memnuniyet ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok