Yeliz Dağıstan

Yaşadığımız bir mahalle vardı; tüm kapılar sokağa açılırdı ve sabahları mis gibi kızarmış ekmek kokardı; sisi, dumanı çekerdik ciğerlere... onun o burnu yaka...

Uzun örselenmiş, kusurlu, kekremsi, yoksun bir yoldu gidilen…

sokak merdivenine çakılırken pamuk dizleri uçan balonunu armağan etti ğöğe…

is kokulu, yaban ...