Mahalle yanıyor, saçımı taramıyorum ama sabahları oturup piyano çalıyorum.
Anlamasınlar, ne yazar? Akşamları çıkıp ateşe atabildiğim birer kova suyu da aslı...
Kırık kalplerin arasındaki gölgeyim ben. Uçurumdan aşağıya sarkan renklerim. Bir dağ yarattım doğrularımdan, arkasına sığındım. Sonra bir kaç cümle geldi, sı...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok