Yoruldum...
Kendimi mısralara saklamaktan
Yoruldum...
Binlerce sözcüğün dile gelip kaybolmasından
Yoruldum...
Mürekkebin ve kalemin sürekli hüznü ...
içimde kendimden yonttuğum bir uçurum,
içimde kendimden hiçbir şey.
pamuk ipliğiyle atılan düğüm,
gözlerimi kıs, bebeklerimi büyüt, çocuklarımı öldür.
an...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok