Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Ah ne yüce Ülkü!
Benim dimağım,
Peyderpey dökülen parçalarımı
birleştiren bütünüm.
Kalbimin sarkacında beni hiç sallandırmayan,
Sabit tutan,
beni oluşt...
Ellerinden dökülen bir yaşam,
Bir can vermekse kollarında,
Düşünmekten, seni istemekten,
Aklımın saraylarında yargılanırken
ben hissedemem sıcak ellerin...
Ufka bakıyorum alabildiğine mavi.
Bir parça çekiyorum içime,
Denizin, göğün mavisinden.
Bir mavi sarhoşluğu içindeyim!
Sahi mavi sarhoş eder mi insanı?
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok