Böyle düşündüren saatlerce,

Zamanı durduran ellerimizde,

İnsana kendini taşlatan apansızca

Ve çaresizce geriye koşturan

Sade, düz acı.

Başkaca şey yok.


Belki de vakit bu vakittir gitmeye.

Bir kuş taksa gagasına hırkamı,

Sürüklese yol boyu.

Aşkımız da acımız da ardımızda kalsa.

Bu şiirde yazandan çok okuyanın emeği var.

Keşke zihnim bir müddet sussa, sussa da yaşamaya kalsa ömrümden bir parça.


Uzun uzun izleten hayatı,

Ve seyrekleştiren saçları azar azar,

Kalanın yarım kaldığı, gidenin eksik gittiği,

Hassas kalplerin ağlak evi dünya,

Belki de bir tüy omzumuzda

Ama çok daha ağır.

Sade, düz acı

Başkaca şey yok.