Gezgin ayaklar ayrık otlarında
Önce sular çekilir
Yokuş aşağı sürüm telleri kızışık
Anlamaya, anlatmaya teşne
Tanıdık yüzler görüyorum
gecenin hevesinden yatışmış
Nefeslerin sesi sarmalanmaktan bitkin
Yazmak elbet kurtarır döküntüleri
Mavileri selamlaşır yüzeyde
Toz bulutlar kısık yürüyüşü sonlandırır
Yalnız bir soru
Korkunun başından geçen
Saklayacakların sığmaz avuçlarıma
Yastığının yandaşına gel kara kedi
Sarsılmaz ortaların bir gün devrimden öte
Şimdi boğulma vaktidir
Kevser Karakaş
2023-03-16T16:48:11+03:00Güzeldi, özellikle sonu. Kaleminize sağlık. 🌿