Gezgin ayaklar ayrık otlarında

Önce sular çekilir

Yokuş aşağı sürüm telleri kızışık

Anlamaya, anlatmaya teşne

Tanıdık yüzler görüyorum

gecenin hevesinden yatışmış

Nefeslerin sesi sarmalanmaktan bitkin

Yazmak elbet kurtarır döküntüleri

Mavileri selamlaşır yüzeyde

Toz bulutlar kısık yürüyüşü sonlandırır

Yalnız bir soru

Korkunun başından geçen

Saklayacakların sığmaz avuçlarıma

Yastığının yandaşına gel kara kedi

Sarsılmaz ortaların bir gün devrimden öte

Şimdi boğulma vaktidir