Anlamıyorlardı...
Bunu bir eşitlik mücadelesi olarak görüyorlardı.
Ama öyle değildi.
Bu bir ideoloji ya da benzeri bir şeyden çok daha kutsaldı.
Bu bir yaşam mücadelesiydi.
Hayatta kalma becerisi.
Yaşama isteği.
Anlamıyorlardı.
Eşitlik için mücadele verdiğimizi zannediyorlar, bu yüzden ahkam kesebiliyorlardı.
Hiçbiri bilmiyordu... Sokakta özgürce yürüyemediğimizden hepsi bihaberdi.
Ve korkarım ki öyle kalacaklardı...
Biz her gün biraz daha öldürülüyorduk...
Ve hiç kimse bunu anlamıyordu...
https://aysekudal.blogspot.com/2020/12/her-gun-biraz-daha-olduruluyoruz.html