Bu kez sessizlik yok

Dışarıda sürünen birkaç arabanın teker sesi

Akşam çöpünü atmaya çalışan bir güvercin

Öksürüğünü arşa çıkaran bir ay

Pırıl pırıl parlayan yıldız.

Bir onlar doğru

Kapıları kendine küsen

Dalgaları kendine hırçınlaşan

Yüzleri kendine gülmeyen

Bir tutkunun eseri

Gecenin sularında, vücudunun tam orta yerine saplanmış ağrıyı zapt etmekte



Sevilmemenin sancısı

Sevmemenin sancısından ne kadar farklı bilmeden yaşadığı ömrünün

nereye gittiği

O destansı derdin peşinde