Kurşuni renk bir günde
Hayatın cansızlığında boğuldum ben.
Düşledim geleceği, bazen tam o anı
Düşledim kurşunidense aydınlığı
Umut ektim toprağın her köşesine
Yine kâr etmedi, cansız cazibeye
Köşeye çekildim, izledim anı
Korktum geleceğin kurşunisinden
Alay mı ediyorsun?
Korkmak alay edilecek bir şey değil
Korkmak insanın en özgür alanı.
Korktum elbet kurşuni renkten, cansız cazibeden.
Var oldum insanın tüm ayıplarıyla.
Ben böyle bildim kendimi, belki korkak
Belki de bir karınca vakurluğunda, sıcak
Zamanım işledi, sona doğru
Son demek aptallık, umutsuz değilim ben
Son daha başlangıç
Ben insanım
Korkaklığımla, sıcaklığımla, ölümle
Ben neden bu haldeyim diye sorguladım
-Ben insanım
İnsanım doğrularım yanlışlarım ve korkularımla
Sıkkınlığımla
Neyse
Ben, benden çok sıkıldım
Bizden bahsedelim
Bizden bahsedelim, bir umut
İnsana yakışan en güzel şey, umut
Umudu olan insan kalmadı bu diyarda
Yer kurşun, gök kurşun
Ve biz, hepimiz
Hissizliğin dumanında boğulduk.
Hadi gel, bizden bahsedelim
O zaman yer yeşil
Gök mavi
Bulut pamuk
