ben bir çınarın yaprağıyım
körfezden küçük bir göl kıyısında
güzün gelişini ilk ben fark ederim
gözleri dolu bulutu ilk ben görürüm
benim rengim o bulutun rengine değerse
ikimize de yazık
ben düşerim çınarımın dibine
o sürüklenir yabancı memleketlere
bir lodos beraberinde
gel bulut! dokun sivri uçlarıma!
ağla dilediğin kadar, bu güz el ele olalım
ikimiz için, herkesin yadırgadığı gibi
veya iyice uç yükseklere herkesin yadsıdığı gibi
zaten aşka tutulmuş kişi
bir çınarın sararmış,
bir çınarın bozarmış yaprağından ibaretmiş,
üç asırlık bir çınarın, bir mevsimlik yaprağından ibaret
