maalesef hatırladığımız gibi değil
aşındırdığımız sokaklar
yıldızlar yalnızca bir süs iken
gözlerimiz aydınlatırdı köşeleri
umut gibi doğardı şafaklara
...
ben bir çınarın yaprağıyım
körfezden küçük bir göl kıyısında
güzün gelişini ilk ben fark ederim
gözleri dolu bulutu ilk ben görürüm
benim rengim o bulutu...
soluk pahalı, emek ucuz ama tutku değerliydi
güneş tepede, hava ekşi ama huzur yerli yerindeydi
hiç değişmemiş mevsim şu çayır çimen
kır rengini öz edinmi...
apartman ormanlarının içerisinde güz turuncusu bir tilki gibi geziniyorum.
tıpkı benim gibi hayvan silürtlerini öz edinmiş insanlardan oluşan bu habitatta b...
bugün de gün batımını seyrettim
ama bu kez kendim için, ilk defa
inayeti tanımaya gayrettim
olsun diye bana kalan son vefa
tanıdım hınçla büyüyen ormanı
...
"telefon numaraları bir şey değil de benim şahsiyetim ne olacak?"
yanıp sönmeleri yıldızların
irkilene dek gözümü ayırmam, soğuktan
hem yağmur isterim gök...
ah keşke olsa kimsenin bilmediği
şu caddelerin dili
anlatırım derdimi bayırlara
bayırlar derdime üzülmez ki
kırıldı konuştuğum aynalar
yalnızlık kanımda...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
