Genelevin balkonuna bir bakire saklandı

Sustu parlayan fayanslar konuşmak yasaklandı


Gündüzdü,

Ramazandı,

Ankara'ydı.


Maltepe'de bir cadde

Her taraf arabaydı.


Kimseler görmüyordu; 

Kimseler, en çok beni

Ne evim Maltepe'de

Ne düşündüm treni.


Genelevin balkonuna bir bakire saklandı

Mustafa Kemal Bulvarı'nda bir adam bıçaklandı


Adam düştü,

Millet üşüştü,

Kan dokundu gözüme.


Üstelik 

Müslüman'dım,

Oruçluydum,

Gidemedim peşine.


Pencereye çıktı tüm pencere kuşları

Ah burası Ankara, 

Ah ölüm yokuşları...


Genelevin balkonuna bir bakire saklandı

Evin dışkapısına altı kere tıklandı


Vefalı orospular

Susup söylemediler.

Açıp o an kapıyı:

"Biz bilmeyiz" dediler.


Balkonun demirinden

Göz göze geldik bir an

Dedi "İnan masumum

Sus söyleme sen Mocan"


Genelevin balkonuna bir bakire saklandı

Gözlerinin önünde kadınlar kucaklandı


Önce kalanları için,

Bir dilek tutacaktı

Sonra bakıp aşağıya

Kendini atacaktı.


Oysa ben Müslüman'dım;

Bakire Müslüman'dı.

Başvurduğu intihar,

Zinadan da haramdı.


Genelevin balkonuna bir bakire saklandı

Üç gözle didik didik tüm odalar yoklandı


Adam öldü sokakta;

Ellerini bıraktı

Ben zaten biliyordum,

Katletmek de günahtı.


Gördüğü orospuluk,

Bir vefalı meslekti.

Ve ölene ölmek,

Kalana kalmak gerekti.


Genelevin balkonuna bir bakire saklandı

Ağlayıp iki kere günahından aklandı


İnsanlar her bir yandan

Kapılara koştular

Hiçbir şey yokmuş gibi

İftarı konuştular.


Oysa ben de

İftara kadar,

Sabaha kadar,

Ölene kadar,

Sonuna kadar

Onlardandım.


Genelevin balkonuna bir bakire saklandı

Sustu parlayan fayanslar konuşmak yasaklandı

Mustafa Kemal Bulvarı'nda bir adam bıçaklandı

Evin dışkapısına altı kere tıklandı


Genelevin balkonuna bir bakire saklandı

Gözlerinin önünde kadınlar kucaklandı

Üç gözle didik didik tüm odalar yoklandı

Ağlayıp iki kere günahından aklandı


Ceplerimi yokladım.


Genelevin balkonuna bir bakire saklandı

Gündüzdü;

Ramazandı;

Ankara'ydı.


Orospular evinde,

Adam ölmüş sokakta,

Tren, saat altıdaydı.