Bir resim çizelim baba

Arka cebinden çakı çıkartan gece olsun

Mor bulutlar ve karanlık suratlar

Sustursun bağrışan ölüleri

Duymayan dilsizleri


Bir yağmur çizelim mesela 

Ağlayan birileri

Her damlası can olsun

Aksınlar hürce ait oldukları yere


yelken açan bir tekne olsun , kan gölünde

Mutlu çizelim onları

Kan almayan bir tekne

Kanamayan bir tekne

Nereye gittiğini kim ne eyleye


Uçurtma’da olsun

Kanattan gövdesi , kemikten çıtaları

Tellere takılmasın bu sefer

Bilirim , boğazıma’da bir uçurtma takıldığından


Vicdan çizelim baba vicdan !

Yorulmuş

Vahşeti çağrıştıran bir vicdan.

Sokak lambası altında

Elleri cebinde volta atan

Kara kara düşünen bir vicdan.

Öyle bir çizelim ki baba

Anlasınlar hislerini

Mor göz altlarının sebebini

Güzeşte yaptığı hataları anlasınlar



Çizmeyelim artık babacığım

Beceremiyoruz

Beceremiyoruz bir pazar kahvaltısını

İçeriye süzülen güneşi

Dışardan öten guguk kuşlarını 

Çizemiyoruz işte

Belki de hiç çizemeyeceğiz

Kulaktan akan hoşluğu


Silgimiz yok baba

Silemiyoruz çizdiklerimizi 

Ya karalayıp boşluklara çizeceğiz

Ya buruşturup asacağız.