Yabancıyım ben bu sıcak mevsimlere,
Boğazıma kadar hem de. O denli yabancıyım!
Gitmem gerekti İstanbul bakma öyle,
Gitmeliydim senden, mevsimlerinden.
Yabancıydım İstanbul on beş yıl sonra sana,
Kötü kokuyordu sokakların, sertti rüzgarın,
Ürkütüyordu beni ağaçların, yalnızlığın.
Gelemem inan bana İstanbul sana!
Kanatlarım kırıldı semalarında, tutmadın beni!
Yüreğim yandı, söndürmedin çöp İstanbul!
İnan bana gelmeyeceğim Kız Kulesi'ne,
İnan bana gezmeyeceğim sokak denilen ucubelerinde!
Sana da yabacıyım kadın, en az İstanbul kadar,
Vardı güzel bir vücut, güzel dudaklar herkeste,
Sen göklerde yazılan koca uzun bir şiir,
O korkudan titreten gözlerin berceste!
Ama yabancıyım işte gözlerine artık,
Aşk bulmuştum oysaki, yabancı olduğum sokaklarında!
Kendimi bulmuştum o bakımsız saçlarında!
Seni bulmuştum ben sevgisiz sevgilim avuçlarımda!
Gidiyorum şimdi! Her şeyden ama her şeyden.
İlk önce senden koca çöplük İstanbul!
Sonra senden şiir sevgilim benim, sonra gözlerinden!
Gidiyorum işte, ayrılıyorum ellerinizden...
