Sözlenmiş yıldızlar tepede, 

Karanlık dün geceden kalma küskün sabaha.

Gözlerin bana bakar, 

Bir sanat icra edilip nakşedilir kağıda. 


Kanıtlarla çevrilmiş olay yeri, 

Ansızın cinayetler işlenir o vakitlerde. 

Sözlerinde uykulu kıştan çıkmış bir zemheri;

Ve gelişidir baharın, 

kanlı topraklarıma ilk ayak basışın.


Oysa ne canlar verilmiştir kavgalar uğruna, 

Ne çocuklar bırakılmıştır babasız. 

Umut yeşerir, filizlenir tohum

Ben kendimle baş edemem, dizlerim dünden kırık.


Acımtıraktır gülüşüne karşı koyduğum güç,

Ve o güne kadar kimse öyle güzel gülmemiştir. 

Şimdi hangi çıkmaz sokakta ensemizdedir

Bir kaç el ateş sesi.

Kaç ihbar sonucu basılmıştır evimiz, 

Suç dosyası ne kadar yorgundur bizim gibi. 

Kaç şehir ötede, günleri öte beri diye sayıp 

Sürgüne boyun eğmekteyiz. 


Bekler olmuşuz sokak lambalarının sönmesini,

Ve ardı ardına kilide vuruyoruz saklanıp

sakladıklarımızı.

Hangi dertten muzdaribiz şimdi, 

İrtica ederken yüreğine 

Ve saçlarının kokusuyla ararken memleketi...