Bir pencerenin ardında yüzün

Yüksektesin

Uçamıyorum

Benim bu ben, adım mocan


Kimçindir?

Ben geldiğimde gidecek oluyorsun

Bir yağmur yağıyor

Ben yabancıyım

Konuşmuyor, uyumuyorsun


Kaldırımlara çizdiğin bu tabanlarım

Hiçbir şeye benzemezken

Sen ellerinle

Ellerin, ellerin var

Oynuyor, sormuyorsun


Soğuk bıraktığın bu sokaklar

Bana alternatif bir kuytu olmakta

Ne şehrin ışığı

Hem camekanlar yamışığı

Yakalarımla durmaz

Ve yakışmamakta


Gözlerin nasıl gri

Tadını acı umdum

Sen durdun yüksekçede

Ben durdum


Şimdi tüm fizik yasalarını yok saydım

Bir sana ayıldım

Bir seni aydım

Hani tutunmasak da düşülmezdir gökyüzü

Hani yıldızlar asılıyken gecede

Ben gündüzde kaydım

Bu düşmek sana doğru

Bil diye mahzun kaldım


Şimdi sen öyle dokunulmayan

Ben böyle dokunamayan

Nasıl da sığamıyoruz bir dizeye


Şimdi kutsal olan ellerindir

Şimdi

Fazlayız fezaya

Dün bugünle beraberdir

Getir bizi hizaya.