orda dur işte

dur ve dinle

önce bir soluklan

elindekileri koy yere

biz bir buket çiçek kokan akşamüstlerine inanmışken

bu çiçekleri almadan gidemezsin


hevesler kalır kursakta

umutlar solar

yüzüstü de bırakabilirsin

sırtüstü de

kalkılır elbet her şeyin altından

kalkılır ve avutacak bir yer bulunur

eyvallah deriz ardından

sokağından

durağından dahi geçmeyiz

müsvedde kâğıtlardan bile sileriz adını

ama bu çiçekleri almadan gidemezsin

solduramazsın onları

vazolarda çürütemezsin


her şeyden geriye

bir bu akşamüstüler

bir de bir buket çiçek kalır

akşamüstlerini bize bırakabilirsin ama

bu çiçekleri almadan gidemezsin