Bir duvar üzerinden bakıyorum hayata
Şehrin tüm ışıklarına.
Giderek sessizleşen kalbime,
şiir yakıyorum kendimce...
Kıvılcım olup
yerini buluyor gökyüzünde...
Kalbim diyorum işte bak orada !
Saçlarımsa hoyrat rüzgarın ellerinde...
İnandığım o yolda
kimse görmesin diye...
.
Sen pencere önünden seyre dalıyorsun
Elinde ucuz bir tütün
ve zihnin
ezberlenmiş hayat öğretileriyle ...
Bense en kalaylı şiirlerimi sövüyorum hala
O duvar üstünde.
Özenle döşüyorum yıldızlarımı
gözünün değdiği en yüksek yere.
.
Uzatıp elini şimdi oradan
Kendine bir yıldız sök benden armağan.
Kimbilir bağışlar belki de bizi
Merhametine sığındığım o yüce yaradan...
R.D
2020
