Erkeğin söylemek isteyip başarısızlığa uğrayışı var,

Çiçeğin tepesinden dökülen suya hasret,

Bir gözyaşı sanıp sevemeyişi var,

Bebeğin söyleyesi gelip tüm gerçekleri,

Bilmeyişi, dilindeki eksiklik var,

Bugün yüreğimde birisi var,

Aşkın meyvesini avuçlayıp ahir bir zamanda

Hem de ilk yiyişi olsa gerek, olgunlaşmamış,

Aşktan da meyvesinden de nefret edişi var...

Yağmurlar yağıyor, kentin en kuytu köşelerine dahi,

Yüreğimin ateşini az biraz bastırıyor,

Duyuyorum ki ambulans sesleri artıyor uzaklarda,

Ne acımasız! Biri sönüyor yangınların, bir öteki başlıyor,

Ben bu rüzgarları çok severim yavrucağım!

Ama dedim ya, benim yüzüme vuran serinlik

Bir zavallıya ölüm oluyor... Korkuyorum sevinmekten.

Terk etmek gerek şimdilik, bunca sözden sonra,

Kağıtlar kalemler bir köşeye konulmalı,

Yağmurlar dinmeli, rüzgarlar son durakta dinlenmeli,

Erkek öpmeli sevdiği kadını, bebekler konuşmak için beklemeli,

Ben ise gitmeliyim efendim, karanlık ve kuytu köşeme,

Kadının içindeki kuruyunca çiçek dönüşür nefretim bir özleme...