Tanrım, öylesine içselleştirmeliyim ki bu müziği
Tek bir şüpheye mahal bırakmadan benimsemeliyim.
Bir nota mı vurdu mesela,
Hissetmeliyim.
Tanrım, öylesine içselleştirmeliyim ki bu müziği
Hiç şüphe yok;
Ben zaten hissederim,
Bir kuşun kanat çırpışından
Bilmem neredeki göle düşen taşın sesine varana kadar her şeyi.
Bir kendimi hissedemem
Ne yaptığımı, ne ettiğimi
Bana neler olduğunu...
Hissedemem sanırdım bu uhrevi ahengi duyana dek;
Bir yek ahenk, ululuğu yerden arşa uzanır, söyletir şunu bana:
Ah güzel Tanrım,
Öyle, öyle içselleştirmeliyim ki bu müziği;
Kemanın kağıda düşen yaşında,
Vuran tokmak sesinde,
Çellonun iniltisinde ruhumun figanını atmalıyım en uzak denizlere
Ve ben,
Tüm sancılarımdan arınmalıyım.
Var ol, Haydn Baba
Bu güzelim senfonide uyuyan herife aldırma!
