damarlarında senin lavını taşıyan küçük bir gede 

güvercin boyunlu çelimsiz bir kadın ve de 

taylandırıyorsun bakışlarını çalıyor Bach 

çesinde devinmeye can atıyor sabah 

 

oysa

ne ben seçtim bu hayatı ne de bu serebral korteksi 

ne zül duydum yaşamaktan ne de gülleri hatmettim 

hepimiz öleceğiz bak göreceksiniz yemin ederim

boşa gidecek bu iç hastalıklar polikliniği

 

birilerine sırt yaslayıp hırlayan koyduğumun piçi

dişlerini tükürtsem kanını köpürtsem sahi

olmaz oğul yapma diyor kenz-i mahfi

diyorum bir şiirin başını okşasam bir köpeği yazsam kafi 

olmaz haramdır diyor bu kez imam-ı şafi 

 

dopamin reseptörlerimi kışkırtacak geriye

söylesene baba ne kaldı şimdi