kalubeladan darülfünuna
üç beş güzel anı birikti
demeye kalmadan ihanet sarısı saçlarıyla
tay gibi bir tığ hayatımı dikti
ne desem boş
alışlar, yağd...
gecenin şefkat ve şehvetle sulandığı nokta kilit orasıdır
tırnaklarınla kazıdığın kızıl yoldan sapan o
sopranonun bedendeki diasporasıdır
hatırlar mısın...
fakat isimsizim ismim hiçbir kapıyı açmıyor
bile basmıyor şiirimi dergi
hiçbir yarama derman olmayan şu kainat eczasında
dolduruldum ve bir hayvan gibi ...
damarlarında senin lavını taşıyan küçük bir gede
güvercin boyunlu çelimsiz bir kadın ve de
taylandırıyorsun bakışlarını çalıyor Bach
çesinde devinmeye ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
