seninle tanıştım ölü sayısı bilinmiyor

sürdüğünüz merhemler yara açıyor etimde

kâinat anlatamayacağım çokgenlerle dolu

işin garibi herkes dört duvara inanıyor.


Hafta başı daha yeni geçti

fotoğraflardaki gözlerinden neden Meryem bakıyor

bu konu şimdilik gençliğimle değiştirildi 

ve zafiyet yalnız kalmak değil miydi sanki

herkese afiyet olsun

ben hiç kimseden şüphelenmediğimi fark ettim.


Belalı bir tuhaflık var üzerinde açlığımın

ama geçer diye düşünüyorum

geçer sanki biraz daha sessizlik olursa

omurgamı bulursam bedenimde

ellerim seçerse bütün kuşlar arasından sadece serçeleri

boşluk tanrının neyi oluyor derim bende o zaman

tanrı neden bu kadar ünlü aranızda

ateşi nasıl bozuyorduk dostlar söylesin biriniz

değilse ben aranızdan çekilip birazcık anatomi çalışmaya gideceğim

aklım başıma gelince hemen gebersin bütün namlular ve memeliler der

ve çıkar giderim

geceyle yakınlaşmaya başlamak

açık yaraya tek tek dikiş atmak değil

açık yaranın üzerinden dikişlerin tek tek atması gibidir.


İlaçları düşün mesela

aynı kurşunlar gibi, çeşit çeşit, boy boy, tesirli tesirli

ve hiçbiri evcil değil bunların

hiçbiri hiçbir zaman bulamamıştır kendini

bir emanetle başka bir emaneti uzun bir yolculuğa yollar gibi

her akıntının riski vardır

her telaş biraz kabahatlidir aslında

misafirlerinize yeryüzünü ikram edin derim ben

panik yapmanıza da gerek yok ayrıca

nasılsa herkes protez ve mümkün olduğunca geçip gidecektir bir taraflara

üstünden geçeceksin katlandıklarının böyle zamanlarda tek tek

altını çizdiğin bütün yolların hepsi ters yön olacak

yazdıkların yaramayacaktır hiçbir boka

eşitliği savunacaksın cahiller seni şımarık sanacak

başka şansımız yok diyeceksin onlara 

ve onlarda zaten en başında yok olmuş olacaklar

kızacaksın ama geçecek

şimdi sana böyle durumlarda kavga etmen gerekenleri sayıyorum;


Sevdiğin bütün şiirler

Bitmiş her sinema filmi

Tek hücreliler

Bölünerek çoğalanlar

Çalışma masalarının en temizleri

Ve kim kime seslense senin duyabileceğin şekilde

onların hepsi.


Bu son madde ortada hiç kimse yokken de geçerli!


Unutma, alışmak inkar etmektir kendini.


Aykut akgül