Sana çok yaklaşmıştım

Tellerin arkasında tellerin!

Nefesimi tutup geldiğim yollar yabanıl

Üstümüze düşen hava koyu

Ben müzmin yolcusuyum bu menzilsiz yolların

Sen ummanda katre, bir yolda bir kenarda

Nabız gözlersin...

Vefadan paha biçerim

Hırslanırım, hızlanırım, düşerim...

Kalkamam.


Gün tutar bazı beni

Açlıktan çıldırmış insanlar bağlar yollarımı

Ölümler bağlar bir cenaze alayında

Mezarlık kapılarında

Tellerin arkasında tellerin,

Seni düşündükçe yakalarımdan tutarak

Yüzüm düşer gölgelere vurur kalırım.


Ben vaktimi seni isteyerek harcadım.

Görmedim dönen kubbeyi kuşaklarında

Dünyada savaşlar,

Yad edilen ölülerin törenleri kalabalıkça,

Ve sarhoş edecek ışıltılarıyla devasa şehirler vardı.

Senden yana durdum anlamazdan.

Aç kaldım başım döndü.

Vermedim ele derdimi.

Peşin neredir bilmeden, peşinden geldim.


Ellerimde hiçbir şey yok!

Ceplerimde hiçbir şey yok!

Sana aşina dilsiz ateşlerim içimde

Seni aramıştım olduğumdan beri

Gelemedim, kaldım yerimde.


Şimdi bulabilmenin ölümlüğüdür ayağımın bağı

Senin ellerin nasıldır bilmem

Senin ellerin bulunmaz, alıştım.

Dönüp ardıma bakmadan derim

Tellerin arkasında tellerin!

Sana,

Çok yaklaşmıştım.



Fotoğraf: Kayra Neşad