kafamdaki çatlaktan fısıldıyor dünya
kalbimin hendeğine yağmur suyu doluyor
bir kere daha nefes veremiyorum
kimsenin ruhu duymadan
ne kadar ileri gidilecekse gidilsin
kaburgam yamanıyor cesarete
vücudum bir biçimde
sebep oluyor her şeye
son kere de ben kürsüde
sol kolumdan vuruluyorum
kimse ne kadar herkes olursa da olsun
artık ötemde yapılsın bütün hesaplamalar
ne diyebilirim ki kasırgayı almayan tene
kendini kendi bilmeyene
sen ne diyebilirsin
artık dilim en uygun yere
konuşlanıyor geceleri
ve tüm sorunları alt edecek
güçlü bir çözüm seziyorum.
