Dönüş yolu sessizdi. Karaltı yine anlamsız bir biçimde ortadan kaybolmuştu, kız da kulaklığından şu sıralar kafayı taktığı şarkıyı dinliyordu. O anda, dinlediği şarkıdan olmuş olacaktır ki zihninden anlamsız bir soru geçti:


İsveçliler neden Power Metal'a bu kadar takmıştı? 


Bir müddet bunun hakkında düşündü, Vikingler gibi hareketli ve saldırgan atalara sahip olmanın getirisi olabilir mi diye bir yokladı. Sonra, evine ulaştığını fark ettiğinde, bu çerezlik düşünceyi beynindeki çöp kutusuna fırlatıp cebinden anahtarını çıkarıp kapıyı açtı. 


Merdivenleri çıkıp 2. kata ulaştığında bu sefer de iç kapıyı açtı. Eve girdi. Evde çoğu zaman olduğu gibi kimse yoktu. Bu, kızın gülümsemesine sebep olmuştu, tek başına vakit geçirmek kadar güzeli yoktu onun için. 


Ellerini yıkayıp üstünü çıkarttıktan sonra dolaptan bir kola çıkardı. Küçük bir kaseye biraz çekirdek de koyduğunda hazırdı, bir şeyler izleyerek geçireceği küçük partisi başlayabilirdi.  


Hızlıca bilgisayarına ulaştı ve listesinden rastgele bir film seçti. Hiçbir dizi/film platformuna üyeliği yoktu, bu yüzden el mecbur kaçak sitelerden izleyecekti. 


En sonunda, bütün ara etkenlerden kurtulduğunda, yani kurtulduğunu

düşündüğünde filmi başlattı. Kahve saçlı, tam ilginç bir şekilde başlamış olay örgüsüne kendini verecekti ki zihninin içinde duyduğu sesle dona kaldı. 


Film izlemek istemiyorum ben. Kitap okuyalım.


Kızın gözleri şokla açıldı. Hızlıca arkasını döndü, Karaltı oradaydı. ''Sen mi konuştun?'' diye sordu. 


Karaltı usulca başını salladı. Aynı anda kızın kafasında "Evet." kelimesi yankılanmıştı. 


Birkaç dakika öylece, önündeki siyah varlığa bakarak durdu. Olan şeyi hazmetmeye çalıştı. Ardından, ellerinin titremesinin -şoktan olmuştu anlayacağınız üzere- durduğunu hissettiğinde yutkundu ve dudaklarını aralamak için kendini zorladı. ''Ş-şimdi, neler oluyor tam olarak?'' 


Fazla bir şey değil. Konuşabiliyorum.


''Bunun... artısı eksisi ne peki?'' 


Karaltı kafasını hafif sağa yatırdı. Bilmem. Yok herhalde. Konuşuyorum. 


Kız hafifçe sırıttı. ''Ben... şizofren falan mıyım şimdi?'' 


Sanmam. Sadece bana kendinden bir parça verdin.


''Nasıl? Ne?'' 


Anlarsın. Kitap okuyalım. Film izlemek sıkıcı.


Kahve saçlı biraz durdu. Aklında bir anda birden fazla şey tarttı. Ardından, filmi kapadı ve kitaplığından okumadığı bir kitap seçip yatağa uzandı.