sizin içinizde yanan tin

benim içime çektiğim ru!

ölüm kokuyorum 

sığabildinizse ne hoş 

ben bu kadraja 

yalnızca yumrukla girerdim

topraktan çekilmiş en kanlı fotoğraf

olabilirdi bu



pusulasız bir yönde kırılıyor kavmim

oysa ben balamir'e 

elimle işaret ettim batıyı ve küstahlığı

vermediğim bir savaşta değiştirip dünyayı

yürüttüğüm yol hıncımdan azdı

çünkü ben göçmeyle gönendim



ölüm kokuyorum

bu henüz tadılmamış tat

beşer bilmiyor tamam da 

ya bu süründüğüm bin huylu tabiat?

biliyorum, katıksız bir habitusu

var olmuş hiçbir ecza onarmaz

beni de elbet kesmez bu göç 

ve bastığım yerde beliren atlas

çünkü ben geçmeyle donandım




yuvamdan 

atın 

beni