sen beni deliliklere yoruyorsun diye

seni alıp içime gerdiğim uykuları

ardında en büyük fedakarlıkların koştuğu

önünde bir uçurumun takla attığı

arzularımıza yordum durdum


sen oluyorsun diye

insan sesinin kulağıma eriştiği

aldım seni besledim

canımla, kanımla, ruhumla

değiştim ve denk olamadık

denedim

denedikçe söndüm

sonra saçlarım yürüdü

ellerim koştu, çırpındı ovalarda gözlerim

sel oldu sana erişememek çirkinliği


sen gelmiyorsun diye

çağırmadım kimseyi ne adıyla ne sanıyla

hayatın çoğalttığı

senin azaldığın yerden

azalttım kendimi

kaçtım insandan ve vereceğinden tökezleyerek

kim bilir kaç giz içinde sana ayırdım kendimi


sonra elbet birikti üzünç küslükler

seninle küstük diye

barışmadım kimseyle

ve sürdü kış

kımıltılar özlendi

seninle geceleri kıkır kıkır kımıltılar


biri dedi

küslük geçer, aşk siner, kış biter

geriye kımıltılar