Ah! Bu denli ızdırabın nerde çıkışı?

Tükeniyorum süveydalarımda.

Bir parça karamsarlığımdan,

üflüyorum sana.

Ne güzel ki,

ikimizde sızlanıyoruz,

bu taşkın aşk uğruna.

Tutsağınsam mütemadiyen,

bir taş attın camıma,

kırık bir parçayla

kıydım canıma.

nasıl ki hıncımın naifliği,

son bulursa gözlerinde,

ruhuma veremediğin bereketi,

vereceksin pılıma pırtıma!