Şimdi varlığınla yok olduğum
Günün gecesinde
Paramparça bir kalp bırakıyorum
Ayaklarının altına
Her zerremle nefret ettiğim
Bu aşkın pençesinde
Kırık dökük hayaller boyuyorum
Gerçekliğin duvarına
Hep rüzgârınla serinlediğim
Bu çölün tam ortasında
Ruhumu acıyla suluyorum
Bin bilmem kaçıncı defa.
