kapat gözlerini, geceyi çizeyim sana

hiçliği, yoksunluğu, bir deli laciverti

aç ellerini gökyüzünü koyayım biraz ve

baharın dallarından kopardığım

o ekşi meyveleri

ateş gibi tıpkı yanıyor ellerin

parmaklarını aç vereyim sana maviyi

bir şairin çelimsiz kalbinden tükürdüğü

acı yüklü bir klarnet melodisini

kapat gözlerini, geceyi çizeyim sana

kayıp bir define haritasının

sararmış, solmuş şeklini

kapat gözlerini, kendimi çizeyim sana

hiçliği, yoksunluğu, bir deli laciverti