Mart ayının sonu ben yine sendeyim,
Sığındım saçağının altına kederliyim,
Elim göğsümde, çaresizlik içinde,
Çarelerden bir çare...
Aradım, sordum, çabaladım bir zaman
Bulamadık vicdanı, vefayı bilen insanı,
Hesap etmem yarını, terk ettim baharı,
Gelecek en güzel ayı...
Şimdi sendeyim, nedir bana tek verdiğin!
Ne duyulur sesin? Ne uzanır elin?
Ben sensiz, sen sessiz içindeyim.
Paye paye çökerken göğsüme keder,
Aklım durur da nefesim niyaz eder,
Niçin hatırlatır bulutlar ile yel
Hoşça kal demeden gidenleri, geçmişi.
Dur da burcundan bırakayım kendimi,
Olunmaz bir hiçlikle
Kaybedeyim hayaller içindeki bedenimi,
Benliğimi, sevincimi,
Seni ve kaderimi...
