Yaşadığın hangi an kafanda delicesine dönüyor? Sus. Bilmek istediğimden ötedesin. Bir kenara bıraktığım şeyler sönüyor. Yitiriyor ihtişamını bütün güzellikler. Sessizlik bazen yük oluyor boynuma ve bazen de hiç hissediyorum. Ne yana baksam, nasıl çevirsem başımı bir şeyler mutlak değişime uymuyor. Anlatacaklarım karışıyor birbirine, günüm kararıyor. Bu kıyamet midir kafamdaki düşünceler yoksa öylesine bir gün mü geçiriyorum? Terk edilişlerim kaça tamamlanmalı, ne zaman duracak giden yolcu sayısı? Binlerce söz var zihnimde, öylesine kahkahalara vadedecek kaç günüm var? Bilmiyorum, zihnim öylesine bir boşluk ki tıkandı cümle kurma yetim bile. Ellerimi uzatıyorum belki birine çarpar diye. Yok, koca bir hiçliğe düşmüşüm tutmuyor kimse elimden. Halledeceğim dediğim her şey ağıt oluyor dilime. Sevgili kendim, gel de bu azaptan kurtar beni.
