Lanetlenmiş bir mumum ben. Bir benim tabanlarım aydınlanmıyor,
Işık dedikleri illet bir beni eritip bitiriyor,
Ahh, keşke bir ayna olsaydı karşımda.
Bir mumum ben, erimekteyim. Fakat sütreyi hala delebiliyor ışığım.
Karanlık, korkunç arsadayım.
Bir benim gölgem yok, bir ben karanlıktayım.
Kaç tane ben aydınlatabilir beni? Kaç tane güneş sallayabilir ruhumu?
Ne güneş, ne de milyonlarca ben,
Aydınlığa kavuşturamaz gözlerimi.
Bir mumum ben, tam da şu an bittim.
Rüzgarda bedenimi, salıncakta
ruhumu salladım,
Sallandıkça; dalgalandım. Sallandıkça; bittim.
Ruh dediğin o özü sallanamadığım salıncakta yitirdim.
