Olumlu hiçbir şey girmiyor artık zihinlerin kapısından

Pencereyi açık bıraksak bile uçmuyor artık düşler.

Balkondan atlarcasına beyninin orta yerine düşüyor.

Dört duvar değil artık tüm gök dar geliyor tüm rüzgarıyla.


Sonu olmayan merdivenin en ucunun altında akıl almaz bir bulutla

Bir yanında güneşe çıkıyor, diğer uçtan aya

Olumlu şeyler çiziyor zihninin kıyısına,

Bir deniz dalgasıyla gelip süpürüyor kumunu bile...


Şimdi siz düşünüyorsunuz her bir karesini olumsuzluğun.

Tam tersiyle siliyorsunuz yazdığınız yaratıyı

Silgiye gerek yok anlıyorsunuz sonra.

Kirpiğin kirpiğe değişi bile karanlık yaratır ya

Ne çok anlam yüklüyoruz ona!


Bir binanın tepesinde, çatının ormanında.

Olumlu tohumlar atılıyor toprağa

Tam şu evin en üst katında

Camından gözüküyor gözleri açık aydınlık.

Tek bir ışık,

Tek bir ışık yanıyor!

Yanıyor dediysem, çakmakla.

Hiçbir olumlu cümle ne ekiliyor, ne çiziliyor, ne de geçiyordu artık...

Herkesin gecesinin sabahında.