En güzel yollardan yürüdü kadın. Çiçekli tarafa baktı.
Güzel şeyleri görmeye ihtiyacı vardı. Ruhunu sakinleştirdi. Düşüncelerini okşadı. Sirke satan ifadesi yavaş yavaş yumuşamaya başladı. Kendine çok şekerli bir kahve ısmarladı. İnsanların desteğinden vazgeçip yalnız kalmayı tercih etti. Kafasındaki tüm düşünceleri kağıda dökmeye başladı. Tam 5 sayfa tuttu. Hala vardı bir şeyler ama parmakları kalemi tutmaktan yorulmuştu. Bir karar almıştı. En çok değeri sadece kendine verecekti. Gergin bir tarihçi kadar kararlıydı.
Sabah uyandı. Telefondaki bildirimleri kontrol edecekti. Gözünü açar açmaz ilk bunu yapardı çünkü. Duraksadı bir an. Telefona yansıyan aksine baktı gülümsedi. Telefonu yastığının kenarına bıraktı. Gerine gerine çıktı yataktan. Terliklerini geçirdi ayaklarına. Üzerine hırkasını aldı. Malum havalar artık serinlemişti ve en son istediği şey üşütmekti. Annesi tüm hastalıkların sebebini buna bağlıyordu ve o da artık yavaş yavaş ikna olmuştu soğuğun kendisini hasta ettiğine. Neydi bu öğrenilmiş çaresizlik mi ya da onun gibi bir şey bilmiyorum.
Önce penceresini açtı sabahı içeri çağırdı. Masanın üzerindeki papatyaları kokladı. Hiç koku gelmiyordu ama beyaz yapraklarını burnuna dokundurmaya bayılıyordu. Guatr ilacını içti bir kaç yudum su ile. Ocağa çayın suyunu koydu. Dişlerini fırçaladı elini yüzünü yıkadı. Evde kim var kim yok tek tek odaları kontrol etti. Uyanmasını istediklerinin kapısını açık bıraktı. Spotify haftalık keşif dosyasını açtı. Yeni şeylere olan ihtiyacını şimdilik buradan karşılayacaktı. Bu kız ağzının tadını biliyor hep söylüyorum. Bir kaç caz müzik dinledi kendine geldi.
Şölen gibi bir kahvaltı hazırladı. Sözünü tutuyordu. Kendine bayılıyordu.
Şiirler yazıyor, kimsenin sevmediği şarkıların ahengine koşuyordu. Sevince çok seviyor. Her şeyden çok aşka inanıyor. Korktuğu her şeyden kaçıyor . Okumak onu yaşatıyor. Mantıklı konuşmaların uzamasından çok sıkılıyor. Güneşin doğmasına batmasına hayran. Rüzgarın kendisi de sesi de onu hipnotize ediyor. Baharların hepsi ona sakinleştirici etkisi yapıyor. Siniri 4,5 dakika sürüyor. Bu anlarda asla yanına ateşle yaklaşmayın.
İnsan bazen kendine nasıl hitap edeceğini bilmiyor değil mi, bazen sizli bizli oluyor. Bazen bencilleşiyor bazen de ne bileyim işte başkasıyla konuşur gibi konuşuyor. Başkasına davranır gibi davranıyor. Hatta olduğundan daha acımasız oluyor. Eleştiriyor, kırıyor, ağlatıyor. Hiçte insafa gelmiyor. Zaten hiçbir ilacın da tadı güzel değil.
Not: Bu yazının hiçbir önermesi yok. Belki bu yazı bile yok.
