Bu seranatı hınçla dinleyen garip.

Parmağına bağladığın çaput,

Ne zaman azat edecek kendini,

Kangren olmaya yüz tutmuş parmağından.

Bilmez misin?

Artık sevincin ve kederin dili aynı.

Onmaz hastalık diye bir şey varmış.

Bu gaflet keşmekeşinin ortaya çıkardığı.

Nihayetsiz bir ceberruta maruz.

Efdaliyet denen iştiyak,

Hürriyet denen ışık 

Ve kalpten gören bir idrak.

Bir umut,

Belki çözülür parmağındaki çaput.