göğün cırtlak mavisiyle sevişirken deniz
pürüzler eksilir
bütünleşirken sevgililer
gereksiz insanlar cemiyeti kapanır
binalar yıkılır
betonlar müteahhitlere miras kalır
alışveriş meraklılarına duyurulur
bu kapıdan son çıkanın vay haline
sonda kalan ne yere sığar
ne göğe
böyle böyle silinir her şey
körebe oynarken çocuklar
kuşlar terk-i diyar ederken
balıklar yeni hayatlarını düşünür
arka planda kirli senaryolar yazılır
kahve dökülmüş gibi kağıtlara
unutulmuş gibi sıcak temmuz geceleri
göğün cırtlak mavisiyle sevişir deniz
cıvataları değişir yaşamın
ve rengi değişir yaşamanın
bütünleşirken sevgililer
pürüzler böyle eksilir
ama güzel şeyler de kalkar ortadan.
samed
2020-07-07T00:05:57+03:00merhaba, yorumun için teşekkür ederim. sevgiler. 🎈
Esrik
2020-07-07T00:00:04+03:00Çok hoş bir şiir olmuş, emeğinize sağlık.